رَطَأَ

(رَطَأَه) ـــــَــــ رَطْئًا: آذاه وفعل به مكروهًا.

رَطِئَ

ـــــَــــ رَطَأً: حَمُقَ؛ فهو رَطِيءٌ، وهي بتاء.

اسْتَرْطَأَ

- رَطِئ.

و- فلانًا: استحمقه.