دَنِسَ (الجذر: دنس )

ثوبُه ـــــَــــ دَنَسًا، ودَناسةً: توسَّخ وتلطَّخ.
ويقال: دَنِسَ عِرْضُهُ وخُلُقُه؛ فهو دَنِسٌ.
(ج) أَدْناس.
-

دَنَّسَ (الجذر: دنس )

ثوبَه: وسّخه.
ويقال: دَنَّسَ عِرضَه وخُلُقَه: فعل ما يَشينه.

تَدَنَّسَ (الجذر: دنس )

الثوبُ: اتَّسخ.

الدَّنَسُ (الجذر: دنس )

(ج) أَدناسٌ.
-