بَكَتَ

(بَكَتَه) ــــُـــ بَكْتًا: ضربه.

و- لَقِيه بما يكره.

و- كَبَتَه بالحُجّة.

و- قرّعَه ووبَّخَه.

بَكَّتَ

(بَكَّتَه) بَكَته.