بها ، بهى

* بَهَوْتَ فلانًا تَبْهاه بَهْوًا وبَهاءً، وبَهَيْتَه تَبْهاهُ بَهْيًا وبَهاءً: غلبتَه في البهاء وكنتَ أَبْهَى منه.